એક શબ પડી રહ્યું છે .
એનાં ચારેય અંગ ખદબદી રહ્યાં છે.પણ,
એ પ્રાણપ્યારું છે.
તેથી કેટલાક માથે લઇ
ફર્યા કરે છે એ દુર્ગંધને
ને ગૌરવ કાર્ય કરે છે.
શબ માથું ફાટી જાય
એવી દુર્ગંધ ફેલાવી રહ્યું છે - અત્ર-તત્ર-સર્વત્ર!
કેટલાક જણ
જાતજાતનાં અત્તર છાંટી
એને સુગંધિત રાખવાના
પ્રયત્નોમાં રચ્યાપચ્યા છે.
પણ નાકવાળા
આ બદબૂ સહેવા હરગીઝ તૈયાર નથી.
તેઓ જેમ બંને તેમ
જલ્દી દફન કરવા માગે છે આ શબને .
એટલે આ નાકવાળા ને
મજબૂત હાથવાળા લોકોએ
ખૂબ પરિશ્રમ રી
તૈયાર કરી છે એક શબપેટી.
શબને અંદર મૂકી
બસ! પેટી બંધ કરવાની વાર છે.
એક આખરી ખીલી અને
રામનામ સત્ય હૈ!
મૃતકના ગુણ ગાવા જોઈએ , રિવાજ છે.
પણ મૃતને કોઈ ગુણ નહોતા , તેથી
એ રિવાજ પાળી શકાય એમ નથી.
મૃતકને એના રસ્તે જતો
હવે વાળી શકાય એમ નથી.
