રસ્તો હતો;
પગ હતા,
પણ પગલાં નહોતાં !
પગલાં વગરના પગે
મર્યા કર્યું કે પછી,
જીવ્યા કર્યું....
જે હોય તે.
પણ, પગ છે તો હવે, ચાલશે...!
પગનો સ્વભાવ છે -
પાડશે પગલાં...
પગને હવે, રોકી શકાશે નહીં;
પગને હવે, ટોકી શકાશે નહીં,
પગને હવે, ઠોકી શકાશે નહીં.
જીવવું હોય તો જીવો હવે;
મરવું હોય તો મરો હવે,
જે કરવું હોય તે કરો હવે.
પણ પગ છે તો હવે, ચાલશે...!
પગનો સ્વભાવ છે -
પાડશે પગલાં,
કુમકુમ...
બહુ ઠોકરો ખાધી પગે,
હવે મારશે ય ખરા !
પગ પાસે ય વિચાર છે
ને આગવા ઉપચાર છે.
પગ હવે સ્પર્ધક છે.
દોડશે...
છલાંગો ભરશે...
ભલે હોય કપરાં ચઢાણ
શે...
ઢ
ચ
ભલે હોય ઊંચેરાં ઉડાણ
શે... શે...
ડ ડ
ઊ
પગને હવે, પાંખો ફૂટી છે;
પગને હવે, આંખો ફૂટી છે,
પગની નજરમાં આશ છે;
પગના સપનાં ય ખાસ છે.
પગ હવે, આગળ છે.
દુનિયા આખી પાછળ છે.
પગ હવે, આગળ છે.....
No comments:
Post a Comment