અમે એટલે

તમે અમારું કાસળ કાઢવા

અમને ભોંયમાં ભંડાર્યા...

ને પછી  સૂકાં ભઠ્ઠ

જીવતર અમારાં

સદીઓ સુધી

બસ એમ જ તરસતાં રહ્યાં...

અચાનક,  એક ઝંઝાવાત

ક્યાંથી આવી ચડયો

એ વરસી પડ્યો

ધો

ધ

મા

ર ...

બધે જ જળબંબાકાર...

જળ ત્યાં જીવન!

અમે પથ્થરો ફાડીને હવે

પાંગર્યા છીએ,

મૂળ અમારાં વિસ્તર્યાં છે પાતાળમાં...

અમે ઝૂમીએ છીએ હવાની સાથે

નેચૂમીએ આકાશને માથે .

ધરતી , પાતાળ અને આકાશ હવે

અમારાં છે...

અમે એટલે...

વામનનાં વિરાટ પગલાં !!